Dzika róża – źródło witaminy C
Warto czasem wybrać się za miasto w poszukiwaniu krzewu dzikiej róży. Ten kolczasty krzak porasta przydroża, skraje lasów oraz wszelkie miejsca, w których występuje odpowiednie dla nich podłoże. Rosa canina, czyli dzika róża jest rośliną o niesamowicie wszechstronnym zastosowaniu, zarówno w lecznictwie naturalnym, jak i w kuchni. Owoce dzikiej różny cenione są przede wszystkim za wysoką zawartość witaminy C – już 5 owoców wystarczy do zaspokojenia dziennego zapotrzebowania na tę witaminę. Dzika róża, oprócz właściwości leczniczych, posiadają wyjątkowe walory smakowe i nadaje się do przyrządzania wielu przetworów takich jak konfitury, soki czy nalewki.
NA CO POMAGA DZIKA RÓŻA?
Oprócz wysokiej zawartości witaminy C, owoce dzikiej róży zawierają żelazo, magnez, sód, karoten oraz witaminy A, B, E i K. Okres jej kwitnienia przypada na maj. Wówczas krzew pokryty zostaje drobnymi, różowymi płatkami, które stanowią cenny surowiec, zwłaszcza w przemyśle kosmetycznym. Domowej roboty tonik do twarzy z płatkami kwiatów dzikiej różny sprawi, że nasza skóra będzie miękka i rozpromieniona.
Dziką różę spożywamy najczęściej w postaci herbaty z suszonych owoców. Według wiedzy naszych babć, owoce dzikiej róży najlepiej jest zrywać po pierwszym przymrozku. Przed przystąpieniem do suszenia owoców dzikiej róży, konieczne jest usunięcie ich twardych szypułek.
Codzienne raczenie się herbatką z dzikiej róży jest niezwykle pomocne przy wielu schorzeniach, jakich jak gorączka, przeziębienie czy choroba wrzodowa. Suszone owoce dzikiej róży bardzo często są składnikiem mieszanek ziołowych wspomagających pracę serca. Warto ją pić, nawet przez dłuższy okres, dla wzmocnienia odporności.
MAGICZNE ZASTOSOWANIE DZIKIEJ RÓŻY
Uważa się, że kwiaty dzikiej róży mają moc przyciągania miłości oraz pozytywnie wpływają na relacje między partnerami. Oprócz tego, dzika róża użyta w zaklęciach finansowych ma sprawić, że osoby bezrobotne oraz te, które próbują zmienić swoją dotychczasową pracę, w końcu znajdą dochodowe i satysfakcjonujące zajęcie.
Źródła:
Ch. Recht, M.F. Watterwald, Dzikie rośliny: zioła, owoce i kwiaty, wyd. Klub dla Ciebie, Warszawa.
J. Kresánek, Rośliny lecznicze, Wydawnictwo „Sport i Turystyka” , Warszawa, 1983.
L. Roséan, Encyklopedia Magicznych Ingrediencji, Vis-a-Vis Etiuda, Kraków 2009.