Choroby pęcherzyka żółciowego – jak je rozpoznać i leczyć

Pęcherzyk żółciowy – niewielki narząd,  o którego istnieniu wielu ludzi przypomina sobie dopiero wtedy, gdy powoduje on nieprzyjemne dolegliwości. A pełni on ważną funkcję w organizmie człowieka, magazynuje i wydziela żółć, która pomaga trawić tłuszcze. Ze względu na swoją lokalizację ból przy jego schorzeniach często mylony jest z chorobami okolicznych narządów. Aby uniknąć przykrych konsekwencji zdrowotnych ataku pęcherzyka żółciowego warto wiedzieć jakie funkcje pełni ten mały, ale ważny narząd oraz jakie objawy sugerują, że dzieje się z nim coś niedobrego.

Co to jest pęcherzyk żółciowy?

Pęcherzyk żółciowy to niewielki narząd w kształcie gruszki, mieszczący się pod prawym płatem wątroby, w prawym górnym kwadrancie brzucha. Jego wymiary wynoszą: ok. 2-3 cm szerokości i ok. 6-7 cm długości. Magazynuje on żółć, wydzielaną przez wątrobę, którą przechowuje do momentu pojawienia się w przewodzie pokarmowym tłuszczów. Wówczas pęcherzyk jest pobudzany, wydziela żółć do przewodu żółciowego, którym trafia ona do jelita cienkiego. Powodując emulgację tłuszczy wspomaga ich trawienie.

 Jakie są objawy ataku pęcherzyka żółciowego?

Najczęstszym rodzajem bólu, powodowanym przez atak pęcherzyka żółciowego jest kolka żółciowa. Nierozpuszczalne złogi w postaci kamieni żółciowych, zalegające w pęcherzyku lub drogach żółciowych powodują napad silnego, ostrego, przeszywającego bólu, występującego w prawym podżebrzu. Może on promieniować w różne miejsca, do prawego barku, w okolice prawej łopatki, rozchodzić się w różne części brzucha np. lewy górny kwadrant, a nawet lokalizować się za mostkiem. Ból utrzymuje się do kilku godzin, a najczęściej wyzwala go obfity, tłusty posiłek.

Inne dolegliwości, oprócz silnego bólu, towarzyszące chorobom pęcherzyka żółciowego to nudności i wymioty. W niektórych sytuacjach jedynym objawem schorzenia pęcherzyka są nudności, wówczas jest ono trudne do zdiagnozowania. Długo nieleczone choroby pęcherzyka mogą prowadzić do problemów trawiennych, przewlekłej dyspepsji (niestrawności), uporczywych skurczów jelit, wzdęć, luźnych stolców czy częstych nudności.

W nagłych przypadkach ataku pęcherzyka żółciowego może pojawić się gorączka oraz dreszcze, co wskazuje na toczący się w organizmie stan zapalny. W tej sytuacji należy niezwłocznie udać się po pomoc.

Jeśli nastąpi utrudnienie lub zablokowanie odpływu żółci, będzie to skutkowało oprócz dolegliwości bólowych, pojawieniem się żółtaczki w postaci zażółcenia skory i białek oczu, ciemnego moczu oraz odbarwionego stolca.

Kiedy należy zgłosić się do lekarza lub szpitala?

Jeśli u pacjenta występują wyżej wymienione objawy, zmaga się ona z silnym bólem, lub męczą go nieustannie nudności, należy zgłosić się do lekarza, celem postawienia prawidłowej diagnozy i rozpoczęcia leczenia. Poważne stany mogą wymagać pilnej interwencji w postaci operacji, dlatego nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty. Jeżeli podejrzewamy u siebie chorobę pęcherzyka również nie należy odkładać wizyty u lekarza na później, aby nie zwiększać natężenia objawów i nie doprowadzić do powikłań.

Operacja usunięcia pęcherzyka żółciowego

Cholecystektomia – to nazwa operacji, podczas której usuwany jest pęcherzyk żółciowy. Może ona być wykonana metodą otwartą, laparoskopową lub za pomocą robota chirurgicznego. Obecnie cholecystektomia otwarta jest wykonywana rzadko, jedynie w przypadkach, gdy nie jest możliwe użycie robota lub laparoskopu. Wykonanie operacji techniką klasyczną wymaga rozległego nacięcia na skórze, które pozostawia ogromną bliznę, zwiększa ryzyko zakażenia rany, powoduje dużą bolesność po operacji, pacjent musi spędzić kilka dni na oddziale, a następnie dochodzi do siebie przez kilka tygodni – wszystkie te czynniki decydują o tym, że obecnie metoda ta jest rzadko stosowana.

Cholecystektomia laparoskopowa jest to jednej z najczęściej wykonywanych zabiegów u dorosłych. W przypadku schorzeń pęcherzyka żółciowego najbardziej optymalną metodą leczenia jest jego chirurgiczne usunięcie, a wykorzystanie małoinwazyjnych technik zwiększa precyzję zabiegu oraz jest lepsze dla pacjenta. Zabieg przeprowadzany jest na sali operacyjnej, w znieczuleniu ogólnym, wykonuje się parę nacięć na skórze, przez które wprowadza się urządzenia laparoskopowe oraz kamerę endoskopową, co pozwala dokładnie uwidocznić operowane pole. Techniki małoinwazyjne takie jak laparoskopia czy wykorzystanie robota chirurgicznego umożliwiają szybszą rekonwalescencję pacjenta, zmniejszają poziom bólu pooperacyjnego oraz ryzyko infekcji i powikłań.  Chory po zabiegu na następny dzień może wrócić do domu, z zaleceniami utrzymania lekkostrawnej diety przez około 7 dni.